Geef je op Twitter commentaar op wat je langs ziet komen, dan krijg je nog wel eens antwoord. Van de betrokkenen zelf. Voldoende reden om eens verder na te denken over het hoe en wat van de basis van iemands reputatie. Neem nu bijvoorbeeld Harald Doornbos, correspondent in het MO, waar ik het zaterdagavond mee aan de stok kreeg.
Het begon met een achteloos commentaar op een domme tweet van HB over de Pakistaanse verkiezingen dit weekend:
Intelligent commentaar? Nâh. RT : Slechte resultaten religieuze partijen bevestigt Pakistan is gematigd land.
Ik vergeef je LOL, je weet er gewoon te weinig van. Maakt verder niet uit.
Beste Harald, wie Pakistan een gematigd land noemt is niet goed bij zijn hoofd. Van mijn kennis heb jij geen weet.
losse feitjes stellen niks voor, context is alles.
Precies. Dus deze verkiezingen zeggen weinig. Is dus een loos commentaar, idd
HD - In tegenstelling tot wat wereld denkt: Religieuze partijen hebben het nog NOOIT goed gedaan in Pakistan. Altijd ergens rond 5-7% stemmen.
Verkiezingsuitslagen zijn eenvoudig geem criterium voor de mores v/e land. NL was zeker tot WWII zwaar christelijk/gelovig.
Vond je in verkiezingsuitslagen maar matig terug. Rode dominees in de als machtsfactor en zo.
Is Pakistan een gematigd land? Je moet toch wel slecht terecht gekomen zijn bij het afdalen van de hoteltrap wil je dat serieus menen. In Pakistan - zo werd
vorige week nog maar eens bekend - werden vorig jaar meer dan 900 vrouwen vermoord en 8000 overgoten met zuur in verband met eerwraak. En dat zijn geen cijfers die er dit jaar speciaal uitspringen, maar een redelijk gemiddelde. Natuurlijk is het fijn dat je op straat beschermd wordt door de politie, als westerse journalist zijnde. Maar kom op zeg, maakt dat een land gematigd?
De notie dat stemgedrag op partijen die niet islamistisch zijn relevant is, is van een adembenemende naïviteit. Je kunt met veel meer recht vaststellen dat de bevolking die het gedachtegoed van de islamisten is toegedaan, ook door de lokale 'gematigde' partijen voldoende wordt bediend. Als u op zoek gaat naar het programma van wat lokaal doorgaat voor 'verlicht', dan is dat een veel logischer conclusie. Harald Doornbos durft dat wellicht niet te twitteren gezien de omgeving waarin hij verkeert: maar twitter dan niet. Dat vervolgens hooghartig verdedigen tegenover mensen die je niet kent met de standaardopmerking: u weet er niets van, maar dat vergeef ik u, is van een stompzinnigheid die tamelijk stuitend is, maar klaarblijkelijk karakteristiek voor de man.
Janktweets
Maar een en ander deed me nog eens nadenken over de janktweets, waarom Doornbos in Nederland momenteel wellicht het meest bekend is: zijn dagelijks doorgegeven dodental in Syrië. Da's toch eigenlijk heel bijzonder, dat een correspondent zo goed op de hoogte is dat hij dagelijks precies weet hoeveel doden er in het door burgeroorlog verscheurde land gevallen zijn. Wat daaraan opvalt, als je daarmee wat langer wordt bestookt door de retweets van vrienden, is dat de door Harald genoemde getallen altijd vallen tussen de 50 en 200. Maar hij is echter tamelijk specifiek, wat de nadrukkelijkheid van het waarheidsgehalte van de door hem genoemde cijfers benadrukt.
Zou hij dat echt zo precies weten?
En wie levert hem die cijfers?
Het enige dat internationaal over de aantallen slachtoffers van de Syrische burgeroorlog bekend is, zijn grove
schattingen. Alleen de volgers van Harald Doorenbos - die weten het iedere dag precies. Dat is geen journalistiek meer, maar stemmingmakerij voor Nederlanders die graag hun dagelijkse portie tranentrekkerij in instantverpakking krijgen aangereikt. Ongetwijfeld vallen er dagelijks tussen de 50 en 200 doden in de Syrische burgeroorlog - met een foutmarge van circa 60% naar boven en beneden. Maar de pretentie het precies te weten is hoogst dubieus. Het is niet iets waarover je dagelijks kijkt bij het lokale CBS van zowel rebellen en regering, en de beide cijfers optelt.
Een arrogante lul als Harald Doorenbos verzint dit cijfer volgens mij gewoon. Zelf.
Zware gevechten vandaag? Stellen we het dagelijkse cijfer iets naar boven bij. En zo.
En zijn Nederlandse volgers vreten het. Want om je druk te kunnen blijven maken over een burgeroorlog die al twee jaar duurt en voorlopig ook nog niet zal zijn afgelopen, moet je dagelijks worden geconfronteerd met een portie vaste ellende die je er met je neus doorheen haalt. Bovendien is het goed voor je eigen nering - ellende verkóópt - zo weten ook allerhande goede doelen sinds lange tijd. Voor oorlogscorrespondenten in gebieden met uitzichtloze burgeroorlogen is dat niet onbelangrijk, want de kassa moet blijven rinkelen.
Alleen geloof ik er dus geen woord meer van.
Maar gelukkig weet ik dat Harald Doornbos me dat vergeven zal: ik weet er immers gewoon niet genoeg van. Maar dat maakt immers niet uit.