Hoe immigratie de Nederlandse cultuur bedreigt

Vorige maand was er in de stad Deventer gedoe over de Centrum Moskee aan de Smyrnastraat waar nu dagelijks in de hele wijk de oproep tot gebed is te horen. De gemeente Deventer heeft de moskee hiervoor toestemming gegeven na een “referendum” waarin iedereen die de enquete niet inleverde als voorstander werd meegeteld. Het gaat me nu niet om de dubieuze enquete van de gemeente en ook niet om het feit dat ik het gejengel vanuit de azan niet om aan te horen vind. Door de SGP en de ChristenUnie is al benadrukt dat er een belangrijk verschil is tussen het luiden van kerkklokken en de islamitische oproep tot gebed. Namelijk dat er vanuit de azan de superioriteit van Allah en Mohammed wordt geproclameerd, terwijl er bij het luiden van kerkklokken (vanzelfsprekend) geen woorden gebruikt worden. Maar het gaat me nu om iets anders. Namelijk om de reactie van een aantal voorstanders van de gebedsoproep. Te weten de reactie van de voorzitter van de Centrum Moskee, die van een Turkse PvdA’er in Den Haag en die van Yassin Elforkani van het Contactorgaan Moslim & Overheid (CMO).

Laatstgenoemde stelde over de gebedsoproep:

Het Haagse raadslid Hasan Küçük van de Islam Democraten noemde de moskeeën na een vergelijkbare azan-controverse in Den Haag een belangrijk integratiemiddel:

Iets soortgelijks werd opgemerkt door de voorzitter van de Centrum Moskee in Deventer. De gebedsoproep zou volgens hem niet primair om religieuze redenen worden gedaan, maar vooral om de oudere (veelal Turkse) moskeegangers een plezier te doen.

Ik geloof de voorzitter van de Centrum Moskee hierin. Het deed me denken aan een klacht die een paar jaar geleden werd geuit door Turkse Nederlanders met een dubbel paspoort, die zich hier in het zogenaamde ‘verharde klimaat’ in Nederland niet thuis zouden voelen en overwogen om terug te gaan naar Turkije. Wat dan weer een verlies voor de Nederlandse economie zou zijn omdat het vooral ondernemende Turken zou betreffen.

Waar deze opmerkingen in eerste instantie logisch en misschien zelfs sympathiek klinken, zijn ze dat niet. De Turkse en islamitische inwoners van Deventer en andere steden voelen zich meer thuis dankzij de dagelijkse gebedsoproep in het Arabisch. Ik neem dat graag van de betrokkenen aan. Maar voor autochtone Nederlanders geldt het tegenovergestelde. Zij voelen zich door de dagelijkse gebedsoproep juist niet meer thuis in hun eigen stad en in hun eigen land. En de crux is: een Turkse Nederlander met heimwee naar zijn eigen cultuur kan in principe altijd terug naar Turkije. Maar er is geen tweede Nederland! Nederlanders die zich door de massale aanwezigheid van niet-westerse allochtonen (en de invloed die dit heeft op hun directe leefomgeving) niet meer thuis voelen in hun eigen land kunnen nergens naar ‘terug’. Dit is het enige land dat ze hebben!

Een oudere dame die in de PowNews-uitzending over deze kwestie aan het woord kwam wist het uitstekend te verwoorden:

Kerncitaat:

Als we niet pal gaan staan voor onze eigen cultuur en identiteit dan zal deze in de loop van 21e eeuw steeds verder in de verdrukking komen. Want als de schaal waarop niet-westerlingen in de afgelopen deccenia naar Nederland zijn geëmigreerd doorzet dan kunnen we met recht spreken over een vorm van culturele genocide. Het zou mooi zijn als degenen die zich zo dapper teweer stellen tegen de invasie van Han-Chinezen in Tibet dezelfde strijdvaardigheid zouden tonen ten aanzien van het beschermen van de Nederlandse en de westerse cultuur.

Het is ook bijna altijd eenrichtingsverkeer. Alleen westerse landen worden geacht multicultureel en divers te zijn. Die ongelijkheid leidt ertoe dat Europese landen hun cultuur en identiteit dreigen te verliezen. Immigranten hoeven daar niet bang voor te zijn. Voor de twee grootste immigrantengroepen in Nederland – Turken en Marokkanen – geldt dat de cultuur en identiteit van hun land van herkomst veilig is. Er emigreren niet miljoenen Europeanen naar Turkije en Marokko om er overal kerken en kloosters te bouwen. En je kunt niet multicultureel zijn in Saoedi-Arabië, maar bijvoorbeeld ook niet in Japan of Zuid-Korea. Er zijn miljoenen Filippijnen en andere Zuid-Oost Aziaten die dolgraag in het welvarende Japan zouden willen wonen. Maar Japan laat ze niet binnen omdat men daar het ‘racistische’ idee heeft om Japan Japan te laten blijven.

Het bijna volledig ontbreken van enige vorm van reciprociteit geldt niet alleen voor Europa, maar bijvoorbeeld ook voor de Verenigde Staten. Ruim een derde van de Mexicanen leeft anno 2013 in de Verenigde Staten, zowel legaal als illegaal. Zij eisen spaanstalige stembiljetten, tweetalig onderwijs en richten hun eigen televisie- en radiozenders op. Ze vieren geen Indepence day op 4 juli maar Cinco de mayo op 5 mei. Op universiteiten en bij demonstraties wordt soms openlijk gepleit voor het inlijven van de zuidelijke staten bij Mexico. En als er in de VS stemmen opgaan om die enorme instroom eindelijk eens in te dammen en illegalen het land uit te zetten, dan volgt er luid protest van de reeds daar wonende hispanics, en soms zelfs agressie en geweld. Maar denk maar niet dat je je als blanke Amerikaan zo gemakkelijk in Mexico kunt vestigen. Geen schijn van kans!

In wat je de rechtse doctrine zou kunnen noemen wordt het vooropstellen van de eigen (autochtone) cultuur als tegenhanger van het multiculturalisme gepresenteerd. Dit wordt culturisme genoemd. Bijna alle landen waar immigranten vandaan komen zijn culturistisch. Wij hebben dat recht ook, maar in een westerse democratie waarin alle individuen gelijke rechten hebben heeft de autochtone bevolking als groep juridisch geen poot om op te staan. Uiteindelijk is daarmee de demografische ontwikkeling de meest relevante factor en is het stoppen van de instroom van niet-westerlingen de enige manier om een dreigende culture genocide te stoppen.

Ik zou het u rechtstreeks willen vragen. Mag je bezorgd zijn over het feit dat aan het eind van de 21e eeuw de autochtone bevolking in de meeste Europese landen minder dan de helft van de totale bevolking zal uitmaken? Is dit relevant? Is het immoreel om te wensen dat je kinderen en kleinkinderen opgroeien in een land dat de Nederlandse cultuur en identiteit reflecteert, in alle opzichten?

Is het racistisch om je een vreemdeling te voelen in je eigen land als je als enige blanke in een Rotterdamse metro zit? Is het racistisch om dit niet te willen voor alle grote en middelgrote steden aan het eind van deze eeuw?

Is het chauvinistisch om de complete Sinterklaas-traditie te willen behouden, inclusief een zwart gesminkte zwarte piet?

Is het intolerant om klokgelui wel toe te staan maar een gebedsoproep via de azan niet? Is het intolerant om de christelijke feestdagen in de Nederlandse samenleving te willen behouden? En moslims hún speciale dagen dus NIET dezelfde status te geven?

Wat mij betreft is dit niet immoreel, maar een normale gezonde levenshouding waarin je de eigen cultuur en identeit waardeert en beschermt. Ghana is voor de Ghanezen, Japan is voor de Japanners, Turkije is voor de Turken; maar westerse landen zijn voor iedereen? Het lijkt me geen houdbare situatie.