Pechtold wil cordon sanitaire om SP
Kereltje Peggold zegt geen zaken te willen doen met Emile Roemer. De maoistische voorman zou er namelijk te radicale opvattingen op nahouden.
Je zou denken: 'Dat past dan precies bij D66, nietwaar? Pechtold vindt immers dat een belastingverlaging neerkomt op een cadeautje én hij vindt dat uw en mijn organen in eerste instantie toekomen aan de staat, niet aan onszelf. Twee handen op één buik dus!'
Ik moet toegeven dat die gedachten ook bij mij opkwamen. Gelukkig (gelukkig omdat een regering met de SP werkelijk desastreus zou zijn voor het land) denkt Pechtold daar anders over:
De kans is 'heel klein' dat D66 na de verkiezingen samen met de SP een kabinet vormt. Dat zegt D66-leider Alexander Pechtold woensdag in een interview met Het Parool. Op basis van de huidige peilingen is D66 onmisbaar als Roemer een linkse regering wil vormen.
De reden? Peggold vindt het niet plezant dat Roemer niets doet om de staatsschuld en de zorgkosten terug te brengen. Dat zou namelijk onverantwoord zijn (wat het ook is, maar dit is nou een typisch geval van de pot die de ketel verwijt zwart te zien).
Natuurlijk sluit de kopman van de Democraten Roemer niet echt voor de volle honderd procent uit, maar, zegt hij in het interview, de kans dat hij een samenwerkingsverband aangaat met de SP is echt vrijwel nihil. In normaal Nederlands betekent dat: D66 gaat van z'n lang-zal-die-leven niet in een kabinet zitten met de SP.
Eerder deze week zei de nummer twee op de lijst van de Socialisten (vergis u niet, ik heb het dus over de SP, niet over D66), Kamerlid Renske Leijten, al dat er sprake is van een "officieus cordon sanitaire" tegen haar partij.
Goh, zou je denken, Renske? Wat raar zeg! En dat terwijl jullie alleen maar rondlopen met Maos Rode Boekje in de borstzak, graag willen potverteren, en geen enkele vorm van verantwoordelijkheid kennen. Niets mis mee, toch? Typisch links enzo?
Afijn: Leijten heeft natuurlijk gelijk. Er is inderdaad sprake van een officieus cordon sanitaire.* De polieke mainstream heeft geen enkele ambitie dan ook om een premier Roemer in het zadel te helpen. Daar kunnen SP'ers over klagen, maar voor de rest van het land is het reden voor hoop - of in ieder geval om minder te wanhopen aan de komende jaren.
* Er is natuurlijk een uitzondering: GroenLinks. Door Saps keuze voor de SP kan deze partij echter niet meer tot de politieke mainstream gerekend worden. Jammer, maar marxisten zijn daar nét een tikkeltje te extreem voor.
Foto: Wikimedia Commons / Sebastiaan ter Burg.
