DDS sprak in de wandelgangen van het VVD-congres met Kamerlid Klaas Dijkhoff.
Als kers op de taart mocht minister-president Mark Rutte gisteren het VVD-congres afsluiten. Over het EU-beleid van de liberalen zei de premier niet te mikken op "Europese luchtkastelen", maar vooral een Europa van de vrije markt te willen realiseren.
Even daarvoor sprak ik met VVD-Kamerlid Klaas Dijkhoff. En alhoewel Rutte z'n speech nog niet gehouden had, zou Dijkhoff het zeker met 'm eens zijn geweest. Evenals Rutte heeft het 31-jarige Kamerlid uit Breda namelijk een broertje dood aan verregaande Europese bemoeienis. In de afgelopen twee jaar kamerlidmaatschap schreef Dijkhoff samen met fractievoorzitter Stef Blok twee opiniestukken waarin werd gepleit voor het terugdringen van Europese regelzucht: als eerste moesten de rechters van het Straatsburgse Europese mensenrechthof worden bekneveld, en ten tweede wilde hij de Tweede Kamer actiever betrekken bij het invoeren van Europese regelgeving.
Een geluid dat Dijkhoff ook gisteren goed voor het voetlicht bracht: "In het verleden, en dan ga je enkele decennia terug, ging Nederland veel te gemakkelijk mee met maatregelen die weliwaar in een grotere Europese stroming stonden, maar niet in het Nederlandse belang waren. Men dacht echt dat het Europese en Nederlandse belang geheel samenvielen. Dat er in Brussel iets ontstond wat de politiek zou ontstijgen. De VVD is nu goed kritisch in Europa." Dijkhoff hekelde hierna opzichtig partijen als GroenLinks en D66, die volgens de liberale jurist het Nederlandse belang veel te gemakkelijk ondergeschikt maakten aan een naïeve wensdroom over Europa.
Dijkhoff ging zelfs een stapje verder en steunde iniatieven op het congres om geen verdere bevoegdheden naar Brussel over te dragen; hij was een tegenstander van het voorstel om de deur op een kier te zetten naar 'eurobonds'; dit in weerwil van een amendement wat plenair besproken zou worden (en, ook ruimschoots verworpen).
Gepassioneerd legt Dijkhoff uit hoe de eurozone tien jaar lang eigenlijk al eurobonds heeft gehad doordat Zuid-Europese rentes de Noord-Europese niveaus benaderden. Waar deze rente-eenheid toe geleid heeft kunnen we nog dagelijks op het nieuws zien in Griekenland en Spanje; de landen leenden veels te grote geldbedragen tegen te lage rentes. Dijkhoff ziet dan ook niet hoe eurobonds - het opnieuw gelijktrekken van de rente van alle Europese landen - de financiële misère zou moeten oplossen: "Dat is hét probleem van de eurocrisis. En als iets het probleem is, hoe kan het dan tegelijkertijd de oplossing zijn?
Verder prees Dijkhoff één van de deelsessies van die dag waar moeite werd gedaan om een zogeheten uittredingsclausule in de Europese eenwording in te bouwen. "Immers", zo zei de Bredanaar: "als je in een huwelijk stapt, dan denk je ook niet aan scheiden. Maar als het echt niet werkt, moet die uiterste optie er wel zijn. Zo zou dat met Europa ook moeten zijn als landen zich niet aan de afspraken houden of er zelf uit willen."
En zo is dat.