Overheidsingrijpen bij jeugdobesitas?
Daar gaan we...
De eerste tekenen waren een aantal weken terug al zichtbaar, nu wordt het beleid. De gemeente Amsterdam gaat de Kinderbescherming inschakelen, wanneer ouders niets doen aan het ernstig overgewicht van hun kinderen. Jeugdobesitas is een vorm van kindermishandeling, zegt de Amsterdamse VVD-wethouder Van der Burg. Dat klopt. Maar dat is geen reden om ons er van overheidswege mee te gaan bemoeien.
Natuurlijk heeft Van der Burg een punt. Het is kindermishandeling, wanneer je je kind dusdanig slecht verzorgt dat het enorm vet wordt. Een vorm van mishandeling, zowel psychisch als fysisch, waar het kind de rest van zijn leven de schade van zal ondervinden.
Ouders van obese kinderen (zieke kinderen daargelaten), zijn slechte ouders. En dat uit zich niet alleen in het gewicht van hun kinderen. Deze kinderen krijgen het sowieso moeilijk om echt wat van hun leven te maken. Jeugdzorg kan ingrijpen en een gezonder leefpatroon afdwingen, maar dat komt hooguit de fysieke gezondheid van het kind (tijdelijk) ten goede. En dat is een veel te beperkt resultaat.
Want laten we eerlijk zijn: deze kinderen hebben een slechte start gehad in het leven en de meeste van hen zullen dat nooit teboven komen. In het beste geval zullen ze (tijdelijk) hun eet- en beweegpatroon aanpassen, omdat dat moet van Jeugdzorg. Worden ze hier beter van? Nauwelijks.
Wie echt het beste voor deze kinderen wil, geeft ze de gelegenheid om op eigen kracht hun slechte afkomst te overstijgen. Dan leren ze niet alleen beter voor hun eigen lichaam te zorgen, maar ook dat wanneer ze zelf de mogelijkheid hebben om iets te bereiken. Vertrouwen op de eigen kracht van mensen werpt veel meer vruchten af dan van bovenaf ingrijpen.
Daarom: biedt handreikingen voor obese kinderen, jongeren en (jong)volwassenen die hun situatie willen overstijgen. Maar ga niet van overheidswege ingrijpen. Van dit arbitraire en betuttelende gedrag wordt niemand beter.
