Het hoge woord is eruit: de New York Times geeft - als eerste grote krant - toe dat de Syrische oppositie voor een groot deel uit Al Qaeda-strijders bestaat.
Hoe het geweld voortduurt in Syrië, des te meer zorgen ik me maak over de doelen van de Syrische oppositie. Waar zij zich aan het begin van de 'revolutie' redelijk en seculier opstelden, lees je nu dagelijks over zelfmoordaanslagen. Daarnaast is 'de oppositie' steeds homogener aan het worden: het zijn de soennieten tegen de rest.
In het Midden-Oosten weet je dan dat het tijd is om je zorgen te maken: alleen maar soennieten? Zelfmoordaanslagen? Autobommen? Gecoördineerd verzet?
Dat riekt naar Al Qaeda.
Nee, nee, dat valt allemaal wel mee, melden het Nationale Congres en het Vrije Syrische Leger meteen. Westerse politici en kranten helpen ze maar wat graag uit de brand door ongemakkelijke feiten te negeren.
Tot vandaag. De
New York Times heeft vanmorgen namelijk een artikel gepubliceerd over, jawel, Al Qaeda in Syrië. De inhoud is, hoewel zorgwekkend, niet bepaald verrassend:
While leaders of the Syrian political and military opposition continue to deny any role for the extremists, Al Qaeda has helped to change the nature of the conflict, injecting the weapon it perfected in Iraq suicide bombings into the battle against President Bashar al-Assad with growing frequency.
The evidence is mounting that Syria has become a magnet for Sunni extremists, including those operating under the banner of Al Qaeda. An important border crossing with Turkey that fell into Syrian rebels hands last week, Bab al-Hawa, has quickly become a jihadist congregating point.
Al Qaeda in Irak maakt er geen geheim van dat men actief betrokken is bij de 'burgeroorlog' in het buurland. Hun plan?
One Qaeda operative, a 56-year-old known as Abu Thuha who lives in the Hawija district near Kirkuk in Iraq, spoke to an Iraqi reporter for The New York Times on Tuesday. We have experience now fighting the Americans, and more experience now with the Syrian revolution, he said. Our big hope is to form a Syrian-Iraqi Islamic state for all Muslims, and then announce our war against Iran and Israel, and free Palestine.
Ah, ja, een Islamitische staat "voor alle moslims", in wat nu Irak en Syrië is. Wat een feest.
Wat er ook gebeurt, het westen moet er voor zorgen dat deze figuren de macht niet in handen krijgen. Om een dergelijke machtsovername te voorkomen is het misschien niet eens nodig om daadwerkelijk iets te doen. We komen al een heel eind als we ophouden de druk te zetten op Assad, en de oppositie niet langer (financieel, diplomatiek en militair) steunen.
Dames en heren kamerleden, kunt u het artikel in de NYT onder de aandacht brengen van de leden van het kabinet en antwoorden eisen? Hoe steunt Europa - en ook Nederland zelf - de Syrische oppositie? Is deze oppositie al goed in kaart gebracht? Is het risico op
blowback niet te groot? En welke maatregelen nemen de regering en Brussel eigenlijk om ervoor te zorgen dat onze steun niet in de zakken verdwijnt van Islamisten?
