Vragen en ontbrekende antwoorden bij de Europese Bankenunie

Door berg en dal klonk gistermorgen hoorngeschal, dat aankondigde dat de Eurozoneleiders het erover eens geworden waren een gezamenlijke bankunie het licht te doen zien. Fijn. En dan nu even afrekenen graag. want afgezien van mooie woorden en de beloften van fraaie vergezichten die de muizige brildrager Van Rompuy ons met zijn eerlijkste gezicht toelachte, is er eigenlijk weinig besloten gisteren. Voor Merkel en haar lakei (sorry, Mark) was er immers zo al voldoende uit te leggen aan een verbaasd thuisfront. Het Nederlandse thuisfront in ieder geval, Duitsland was beter voorbereid. Gistern ging het ESM in hoog tempo door zowel de Bondsdag als de Duitse senaat.

Wat tot nog toe ontbrak, is de precieze invulling die die Bankunie krijgen moet. Wat er nog mankeert?

1) Wat worden precies de bevoegdheden van de nieuwe toezichthouder op de Europese banken?

2) Krijgt de nieuwe Autoriteit bijvoorbeeld de macht om dwingend maatregeleno op te leggen aan banken die in de gevarenzone komen? En vanaf welk moment mag zij ingrijpen? In hoeverre wordt bij ingrijpen de regering van het land waarin de bank actief is ingelicht of bij de te nemen acties betrokken, anders dan een gericht bevel tot medewerking?

3) Blijven de Centrale banken van de lidstaten eveneens een toezichthoudende rol spelen, of wordt die rol het exclusieve terein van de nieuwe Autoriteit?

4) De noodzaak van uniforme regels is evident. Maar alle bailouts tot nog toe toonden steeds nieuwe aanpassingen en uitzonderingen, direct evenredig met het veronderstelde economische gewicht van het betrokken land waar in de getroffen bank thuishoort. Hoe strict gaat men er in slagen deze regels te maken? En wat stelt dat voor eisen aan de bevoegdheden van de nieuwe Autoriteit?

5) Na de uniformering van de nieuwe regels, worden de overeenkomsten aangaande de banken die al een bailout kregen dienovereenkomstig aangepast?

6) Komen banken die eerder door nationale reddingsfondsen werden gered, ook onder de regels van het nieuwe regime?

7) Wie gaat de garantie van de spaardersdeposito's precies garanderen? En krijgt die garantie een bovengrens, of wordt zij onbeperkt? (in het geval van onbeperkt zie ik al ruimte voor een paar aardige zwendels.) Komt er jaarlijks een afrekening voor de bijdrage die een bank geacht wordt bij te lopen, of wordt er (EU-logica) jaarlijks een vaste bijdrage gevraagd voor een Europees banken noodfonds, te beheren door Brussel.

8) Wie gaat de rekening voor de banken die nu in solventieproblemen verkeren voldoen? Niet alleen in de PIIGS, maar ook in Frankrijk hebben de banken het meer dan gemiddeld moeilijk.

9) En voorlopig als laatste prangende vraag: hoe snel denkt de EU dat een dergelijke Autoriteit actief kan zijn?

De effectenbeurzen verkeren nu in hosannastemming, maar maandag is er weer een nieuwe beursdag, en heeft iedereen de tijd gehad om tijdens de weeknd BBQ's zijn gedachte nog eens te laten gaan ove de zwakke en moeiijk uitvoerbare punten va al het prachtigs dat de EU voorspiegelt. Het toezicht op de banken mag vanzelfsprekend niet anders worden dan gründlich-streng. De manier waarop Griekenland jarenlang de boeken aanpaste is niet voor herhaling vatbaar.

Deze laatste, zowel als alle andere hierboven gestelde vragen, zullen het besef doen doorbreken dat er - zoals gewoonlijk - op deze Eurotop weer weinig is gebeurd dat de financiële markten daadwerkelijk kalmeren zal. Het wordt afwachten wat maandag, zo ongeveer ietsje na de middag, op de Europese beurzen gebeuren zal. Als het inzicht doorbreekt dat er eigenlijk weinig is om heel blij mee te zijn, zullen we de Spaanse en Italiaanse rentes weer omhoog zien vliegen. Het is eerder gebeurd, en lopende de doodsstrijd van de euro zullen we dit nog vaker gaan meemaken.

Doodsstrijd van de euro? Maar die was toch zojuist gered?

De euro is pas gered als de Europese schuldenberg tot een aanvaardbaar niveau is teruggebracht. Daarvan is voorals nog geen beginnetje zichtbaar.

-----