Dagelijkse Standaard wist de hand te leggen op de brief die Mark Rutte terugschreef aan een teleurgestelde kiezer.
Beste Petra,
Met veel belangstelling heb ik de brief gelezen die je me vannacht stuurde. Het tijdstip bevreemdde mij een beetje. Ik lig dan meestal te slapen. In ieder geval zou het niet in mijn hoofd opkomen om te gaan lopen piekeren over het wel en wee van een partij waarvan ik helemaal geen lid ben. Maar dat geeft verder niet. We hebben fijn samen gedanst, zoals je al schrijft. Volgens jou op Paradise by the dashboardlight van Meat Loaf. Zelf dacht ik dat het Why isn't that enough was. Maar dat geeft verder ook niet. Ik vond het achteraf gezien alleen zo toepasselijk. Mijn kabinet vermindert de regeldruk voor ondernemers, gaat met een kettingzaag door de subsidiejungle, werkt aan het veiligheidsgevoel van de mensen op straat en brengt de overheidsfinanciën op orde. En waar moet ik telkens verantwoording over afleggen? De warme banden die deze coalitie heeft met de SGP.
Weet je waar ik nou elke keer zo moe van word, Petra? Vrouwen. Kijk eens naar deze foto. Gemaakt tijdens het fameuze debat over gewetensbezwaarde ambtenaren. Jeanine Hennis zit te zuchten en te steunen. Ze moet gaan stemmen tegen een motie die korte metten maakt met het fenomeen 'weigerambtenaar', terwijl ze daar eigenlijk voor is. Voor haar zit Van der Staaij, de aanstichter van het kwaad. Naast haar zit een man die niet door het dilemma geraakt wordt. Vast zo'n vuile homo-hater, toch? Nee, lieve Petra. Dit is Mark Harbers, zelf getrouwd met een man. Als er iemand recht heeft op woede en teleurstelling, dan is hij het. Maar hij houdt zich sterk. Harbers begrijpt dat er offers nodig zijn om dit kabinet de kans te geven ons immigratiebeleid aan te scherpen en de zorguitgaven binnen de perken te krijgen.
Ik vind Jeanine een leuk mens hoor, dat is het probleem niet. Net zoals jij eigenlijk. En jij bent het probleem ook niet, wees gerust. Maar volgens mij hebben jullie wel een klein probleem met proporties. We hébben een homohuwelijk in Nederland. We hébben de mogelijkheid van euthanasie. De abortustermijn is in Nederland zo ontzettend lang dat een vrouw vier keer haar maandelijkse periode kan missen zonder iets te merken, om na de vijfde keer toch nog een boor in de schedel van haar ongeboren kind te laten zetten. Ik gun iedereen zijn fetisjisme (daar zijn we immers liberaal voor, nietwaar?) maar persoonlijk vind ik het een beetje cru om die termijn nog verder op te rekken. Ik zal het nooit hardop zeggen want daar krijg ik politiek gelazer mee, maar vrouwen die na 24 weken nog niet doorhebben dat ze zwanger zijn, hebben dat eigenlijk gewoon aan zichzelf te danken. Als ze dan nóg niet de knoop hebben doorgehakt, dan zitten ze de rest van de zwangerschap maar mooi uit. Er zijn heel veel stellen in Nederland die niet eens zwanger kúnnen worden. Jij kent ze, als in de samenleving gewortelde slijter, ongetwijfeld ook. Die doe je een onnoemelijk groot plezier door je klaarblijkelijk ongewenste kind ter adoptie aan te bieden.
Wij hebben als VVD-top een duidelijk standpunt ingenomen ten opzichte van de SGP. Natuurlijk zouden we weigerambtenaren sneller willen uitfaseren, de winkelwet verruimen en de petitie Uit Vrije Wil omarmen. En dat mensen aardig zijn betekent nog niet dat we zaken met ze moeten doen. Dan zouden we Godbetert elke week om de tafel moeten met Emile Roemer. Maar de SGP is anders. Kees van der Staaij speelt geen politieke spelletjes. We hoeven afspraken niet op papier te zetten omdat Kees wél begrijpt wat een gentlemen's agreement is. De partij staat voor solide overheidsfinanciën en steunt broodnodige hervormingen als het afbouwen van de hypotheekrenteaftrek. Moet je nagaan: dat steunt de VVD niet eens. Moet ik dan ook maar meteen mijn partijlidmaatschap opzeggen?
Zo langzamerhand krijg ik het gevoel dat er met de SGP beter te praten valt dan met de jankende moekes in mijn eigen partij. En dat doet pijn, Petra. Ik ben met belangrijke dingen bezig en heb absoluut geen zin in figuren die op twitter zitten om te kunnen lopen schreeuwen dat ze heel tolerant zijn. En laten we wel wezen: je bent niet eens lid van mijn partij. Waarom ga je moeilijk doen over iets onschuldigs als een SGP-jongerendag terwijl je al meer dan twee maanden weg bent bij de VVD, de Griekse doemscenario's allemaal uit blijken te komen en terwijl we met deze coalitie meer voor elkaar krijgen dan in welke andere samenstelling dan ook? Maar volgens mij schreef ik hierboven al iets over je gevoel voor proporties.
Ik herinner me ineens dat we op twee nummers hebben gedanst. Weet jij het nog? Don't Leave Your Mark On Me was het, de discjockey had blijkbaar een bijzonder slechte Meat Loaf-compilatie in elkaar gedraaid. Vond ik eigenlijk ook wel toepasselijk.
Hopelijk kun je vanavond de slaap beter vatten, Petra. Droom dan maar fijn van PaarsPlus, dat doe je immers zo graag. En blijf vooral dromen, want ik ben eerlijk gezegd absoluut niet van plan mijn vingers aan zo'n coalitie te branden.
Lieve groet,
Je Mark