De media zijn links, wat nu?

Veruit de meeste journalisten noemen zichzelf links. Wat betekent dat?

Uit alle onderzoeken blijkt dat journalisten zich links noemen. Onlangs was er nog zo'n onderzoek: de meeste journalisten zitten links of links van het midden. Er zijn veel minder rechtse journalisten. Kijk maar eens naar het tweede tabelletje in dit artikel. Gisteren laaide er een kleine discussie op tussen mij en twee andere twitteraars uit de GroenLinks-hoek: dat onderzoek is niet betrouwbaar, want het is gehouden onder leden van de Nederlandse Vereniging van Journalisten en die zijn nu eenmaal eerder links dan rechts. Bovendien, wat zou het uitmaken dat journalisten vaker links dan rechts zijn? Ze zijn toch gewoon objectief en doen netjes hun werk?

Ten eerste, dat maakt heel wat uit. Daar kom ik zo op terug. Ten tweede, ze doen daarom hun werk ook niet netjes. En er zijn talloze andere onderzoeken waaruit hetzelfde cijfer naar voren komt; bijvoorbeeld deze uit, ik meen uit het begin van deze eeuw: slechts één procent van de journalisten noemt zich rechts. Bij dit onderzoek gaat de smoes dat er alleen NVJ-leden zijn gevraagd niet op. Er werden óók groepen benaderd buiten de NVJ-club. Dan is het cijfer dus nog erger; nog linkser, nog minder rechts.

Ik vul deze twee onderzoeken aan met een paar citaten uit HP/De Tijd rond de verkiezingsstrijd van 2003. Een handvol stemverklaringen van journalisten en andere opiniemakers, zo je wil. Ik twitterde gisteren een heel lijstje:

Onthutsend. Toch? Zo'n stemverklaring durven ze in 2012 niet meer aan: het zou waarschijnlijk nog eenzijdiger zijn dan in 2003. Nou, volgens sommige linkse vrienden op Twitter is dit dus niet erg. Dit is slechts een selectie, er zijn ook rechtse journalisten en opiniemakers. Ja, is dat zo? Dan domineren zij niet de kranten, de televisie en de radio. Ja, maar de journalistiek betaalt niet goed en het is dus een beetje een links beroep, zegt men dan. Of: ga eens kijken bij de commerciëlen, en niet alleen bij de publieke omroep. Ja, de publieke omroep is zo mogelijk nog linkser, dat ontdek je dan. De publieke omroep is dol op subsidie.

Wat grappig, ik word ook niet goed betaald en ben toch gewoon rechts. Het kan dus wel. Maar in de linkse Main Stream Media (MSM) is rechts niet welkom. Denk aan een omroep als NTR die mensen weigert omdat ze niet links genoeg zijn (true story) en dan hebben we het nog niet over een VARA, BNN, VPRO, etc. De MSM is en blijft links, het zijn machtige bolwerken. Denk maar aan de ideologische club achter de Volkskrant, de Stichting Democratie & Media. Lees dit uitstekende stuk uit 2009 over de talloze PvdA'ers die er de scepter zwaaien.

Maar goed, wat geeft het, dat de meeste journalisten links zijn? Als ze maar proberen objectief te zijn, toch? Nou, daar zit dus precies het probleem. Hans Hillen, in 2003 Elsevier-columnist, zei daarover: 'Dat zoveel journalisten het een mysterie vinden dat het CDA twijfels heeft bij de PvdA, komt omdat ze vanuit de PvdA redeneren.' Dit is precies wat Martin Bosma in zijn boek schreef: aan de redactietafels gelooft men heilig in het door de mens veroorzaakte klimaatprobleem, dus wordt er een reportage gemaakt. Die reportage hoeft niet heel subjectief te zijn, de stap ervoor, aan de redactietafel, dáár zit het probleem. Het komt niet in de koppies van de journalisten op dat het ook wel eens anders zou kunnen zitten.

Denk maar aan de rel die premier Mark Rutte heeft veroorzaakt door te wijzen op de gelijkenissen tussen de VVD en de SGP. Dat snappen de linkse media niet. Dus dan krijg je dit soort filmpjes over zwarte kousen en rokken. We hebben bij DDS niet voor niets de sectie DDS-TV om de linkse media te onthullen, te ontmaskeren. Iedere dag vinden we talloze voorbeelden.

Zo ging het ook in 2008 rond de presidentsverkiezingen: niet één journalist bleef bij de feiten. De Obamania was zo erg, je werd bijna publiekelijk op het hakblok gezet als je er anders over dacht. En zo gaat het lijstje maar door en door. De media zijn niet objectief, omdat ze allemaal bepaalde aannames hebben: dat de PVV slecht is, dat Obama niet kán verliezen van die 'domme oerconservatieve Republikeinen', dat er wat moet worden gedaan aan de hypotheekrenteaftrek, dat Israël vooral dingen fout doet, dat er niet teveel mag worden bezuinigd, dat de belastingen best omhoog kunnen, dat we milieuvriendelijk moeten zijn, en zo verder. De lijst is echt oneindig.

Gelukkig is het internet, met blogs als deze, een correctie op de MSM. Natuurlijk, het is niet genoeg, want met televisie bereik je gemakkelijk veel meer mensen. En de kranten (op De Telegraaf na) zullen ook nooit iemand buiten het kringetje toelaten. Weet je, een krant als de Volkskrant heeft echt niet genoeg aan een rechtse excuuscolumnist of een niet-linkse excuusredacteur. Dat is namelijk de uitzondering die de regel bevestigt. Het dna van die krant blijft progressief, zoals de huidige hoofdredacteur Philippe Remarque zei na zijn aantreden.

Dus de MSM zal nooit Fair & Balanced worden, hoewel er hier en daar heus een rechtse journalist los rondloopt. Het is dus aan de blogs om het verschil te maken, om balans te brengen in de mediawereld. En daar werken we bij DDS hard aan.