De Haagse handlangers van de Organisatie van Islamitische Samenwerking (OIC)

Twee handen op één buik. 

Op 16 januari jl. stelden 4 fracties uit de Haagse gemeenteraad vragen aan het college van B&W over extreme islamofobie in Den Haag. Marieke Bolle (PvdA), Heleen Weening & Inge Vianen (GL), Joris Wijsmuller (HSP) en Hasan Küçük (IslamDemocraten) wilden graag weten hoeveel strafbare feiten er in Den Haag in 2011 hadden plaatsgevonden met extreme islamofobie als rechtvaardiging. Buiten het feit dat de vragenstellers hun zieleheil reeds veiligstelden door op te komen voor al die vreselijk achtergestelde mohammedanen in de Hofstad, werd het persmomentje benut om aan te geven dat de negatieve houding ten opzichte van het mohammedanisme gevoed en versterkt wordt door extreme uitlatingen in het publieke debat, waar als voorbeeld de door mij uitgesproken teksten tijdens een integratiedebat in de Haagse raad werden geciteerd:

Laat ik allereerst ingaan op het gebruikte begrip ‘extreme islamofobie’. Wat de islam/het mohammedanisme inhoudt, dat weten gelukkig steeds meer mensen, vooral aan de rechterkant van het politieke spectrum. Linksmensen lijken voor de ware bedoelingen van het mohammedanisme een aangeboren blinde vlek te hebben, wat de linkse verontwaardiging verklaart wanneer het vale schijnsel der halve maan door de PVV publiekelijk wordt gederomantiseerd. Om die verontwaardiging te dhimmen, zal ik de definitie (van mohammedanisme) geven, die de Centrale Raad van Moslims in Duitsland hanteert:

De soenna en de koran vormen de basis van het islamitische geloof, van het islamitische recht en van de islamitische levenswijze Daarom is de islam geloof, ethiek sociale orde en levenswijze tegelijk.

Maar ook in Den Haag winden mohammedaanse leiders er geen doekjes om. Wie wil weten op welke aspecten van het leven het mohammedanisme invloed heeft, leze de webstek van de (leidende) As Soennamoskee. Het antwoord: op alle aspecten! Ga gerust even zitten voor alle vragen en antwoorden.

Voor de volledigheid citeer ik een uitspraak van Recep Tayyip Erdo?an, de Turkse premier:

Waar sociale orde, levenswijze, ethiek en recht samenkomen in een omvattend systeem, spreken we over een ideologie. Het religieuze aspect van het mohammedanisme functioneert als dekmantel. In het westerse referentiekader aangaande het religieuze aspect van het mohammedanisme ligt de fout verborgen die apologeten van het mohammedanisme (ook wel: nuttige idioten) steeds weer maken. De zogenaamde profeet Mohammed en zijn volgelingen slagen er al ruim 1400 jaar in deze blinde vlek bij de bewoners van de Dar-al-Harb (de mohammedaanse term voor het huis van de oorlog, dat zijn alle gebieden op aarde die nog niet geïslamiseerd zijn) te conserveren. Een prestatie van formaat en mede de reden dat bovengenoemde vragen aan het college van B&W werden gesteld.

Het begrip fobie is volgens de DSM-IV (het door Nederlandse artsen gehanteerde handboek voor psychiatrische aandoeningen) een ziekelijke angst, ook als er geen reëel gevaar is. Een fobie belemmert volgens dit handboek het dagelijks handelen in ernstige mate, evenals het beroepsmatig functioneren, sociale activiteiten en relaties.

Mensen die het mohammedanisme niet zien zitten, worden door de vragenstellende partijen aldus bestempeld als geestesziek. Volgens het in de raadsvragen aangehaalde onderzoek zou de helft van de niet-mohammedaanse jongeren in Nederland negatief staan ten opzichte van de ‘religie van de vrede’. Ik ben benieuwd of mijn teksten er voor gaan zorgen dat de klaslokalen straks half leeg zijn, omdat deze jongeren niet meer kunnen functioneren. Ik acht de kans groter dat veel van deze jongeren uiteindelijk op de enige islamorealistische partij zullen stemmen, de Partij voor de Vrijheid.

Het is niet geheel toevallig dat de psychiatrisering van tegenstanders uit de hoek van Groen Links en de PvdA komen. Hun gedachtegoed wortelt nog immer in de (momenteel onvruchtbare) aarde van het socialisme en communisme, precies die systemen die uitstekend borg stonden voor het behoud van zuivere gedachten in hun heilstaten. Met gezonde mensen die een afwijkende mening ventileerden, wisten de mannen met witte jassen levenslang raad. Het mohammedanisme kiest voor andere oplossingen, zoals we konden zien toen Neda Agha Soltan in juni 2010 om vrijheid vroeg, maar op straat de kogel kreeg van handlangers van Mohammed en zijn Ayatollahs. Neda is helaas niet het enige voorbeeld.

De afgelopen 1400 jaar heeft het gebied waar het mohammedanisme heerst (er is geen scheiding tussen staat en religie) zich gestadig uitgebreid. Vanaf het Arabisch schiereiland werden grote delen van Azië, maar vooral het noordelijk deel van Afrika en ook delen van Europa gemohammedaniseerd. Dat gaat steeds volgens het patroon van Al Hijra (ofwel immigratie), zoals Mohammed migreerde naar Yathrub (Medina) en later naar Mekka. In de gastomgeving stelde hij zich met zijn volgelingen eerst beschaafd en meewerkend op, tot hij een meerderheid van de bevolking achter zich had. Vanaf dat moment werd met geweld de rest van de inwoners gedwongen tot bekering, onderworpen of vermoord. Dit patroon te volgen, is de opdracht van iedere mohammedaan en we zien het overal terug: Immigratie, de vrijheden van de gastnatie gebruiken om instituties te stichten, harten veroveren, consolideren, eisen stellen, wederom consolideren en uiteindelijk overnemen. Zo ging het overal waar het mohammedanisme uiteindelijk leidend werd.

Dat dit met Nederland en andere West-Europese landen kan gebeuren, is zeker. Het mohammedaanse denken loopt niet langs landsgrenzen of bestuurlijke eenheden. Het gaat uit van veroverde en nog niet veroverde gebieden. Het begint met een straat, dan een buurt, een hele wijk en vervolgens de stad. Ter illustratie de vraag hoe de Schilderswijk er 35 jaar geleden uitzag. Zagen we daar veroveringssymbolen zoals moskeeën, hoofddoekjes, minaretten, islamitische slagerijen, burqa’s, islamitische scholen en djellaba’s? Neen. En nu? En wat was het patroon? Juist. Exact zoals ik hierboven beschrijf.

Mensen die in de wijken wonen waar dit proces zich voltrekt, zien wat er gebeurt en voelen aan wat er gaat gebeuren. Hun angst is gerechtvaardigd, omdat een 1400 jaar oud en steeds herhalend patroon zich manifesteert in hun straat, hun wijk, hun stad. Deze mensen (door de elite in raadsvergaderingen steevast met enig dedain betiteld als ‘de burgerij’)hebben geen fobie, zij zijn niet ziek, integendeel. Zij zijn realistisch in hun observatie en eerlijk in hun gevoel.

Dat is de houding van van de linkse partijen die de opmars van het mohammedanisme faciliteren en subsidiëren, onderwijl zich afvragend hoe het komt dat hun partij van binnenuit wordt opgegeten door de ‘bruggenbouwers’ van de Al Hijra-doctrine. Maar die hulp is overbodig, want mohammedanen komen wel voor zichzelf op:

Aldus haatbaard Fawaz Jneid in 2004 tijdens zijn wekelijkse vrijdagmiddagtirade.

De Organisatie voor de Islamitische Samenwerking (OIC) is een samenwerkingsverband van 57 landen (waaronder Albanië en Suriname!) waar veel of grotendeels mohammedanen wonen en heeft in 1990 een eigen Verklaring voor de Rechten van de mens opgesteld. Daarin wordt het volgende gesteld:

-Art. 10 het beoefenen van of bekeren tot een andere godsdienst dan de Islam is verboden

-Art. 22: De vrijheid van meningsuiting komt wordt beperkt tot meningsuitingen die in overeenstemming zijn met de sharia

-Art. 24: Alle rechten en vrijheden genoemd in deze Verklaring zijn ondergeschikt aan de Islamitische sharia

-Art. 25: 'De Islamitische sharia is de enige referentiebron ter uitleg en verduidelijking van alle artikelen van deze Verklaring

In mei 2007 besloten de ministers van Buitenlandse zaken van het OIC dat islamofobie “de ergste vorm van terrorisme vormt”. In dat kader kunnen we stellen dat de PvdA, Groen Links, de Haagse Stadspartij en IslamDemocraten zich middels een politiek feit gesteld hebben achter dit besluit van de OIC. Een schrikbarend gegeven, dat aantoont dat de mohammedanisering van Den Haag zijn officiële handlangers vindt in deze partijen. De gestelde vragen zouden potsierlijk overkomen als het geen bewuste actie was. Mocht de angst al worden aangewakkerd, dan komt dat niet door mijn realistische uitingen in het debat, maar door de kruiperige houding van deze ruggengraatloze partijen.

NB: Uit de beantwoording van het college kwam naar voren dat er in Den Haag geen incidenten met zg. islamofobische achtergrond zijn geweest in 2011.