Aantjes heeft een .

In deze context past ook de oproep van CDA-prominent Wim Aantjes gisteren op NU.nl

Want door wie laten we ons eigenlijk wegzetten? Welnu door een beweging waarbinnen noties als democratisch handelen nog moeten worden uitgevonden immers. Door een solist die de onderbuik onvrede van de gemiddelde Telegraaf lezer als een structureel infuus voedt. Zowel de PVV als de evenknie op extreem links, de SP, hebben beiden nog nooit een millimeter regeringsverantwoordelijkheid gedragen. Het wordt tijd dat de jarenlange bestuurlijke ervaring en bewezen kundigheid van CDA’ers weer op juiste waarde wordt ingeschat. De aanjagers daarvan? Wij zelf! Dat impliceert dat in eerste instantie de PVV wordt terug gefloten in de politieke hoek waarin zij hoort. Huisvesting in de marge. Meer niet. Het toontje lager is aan Wilders en zeker niet, nee zeker niet, aan het CDA!

Hoe dat te bewerkstelligen? Met een beetje hulp van bovenaf vooraleerst! Horizontaal: in de politieke arena betekent dit dat we als CDA offensiever dan ooit de komende besprekingen inzake de op stapel staande bezuinigingen dienen in te gaan. Neem de aanwezige dossierkennis in de bovenkamer van Maxime Verhagen. Deze is vele honderden malen afgewogener aanwezig dan in de selectieve en korte termijn breinen van een Wilders en secondant Agema. Tweedens: het CDA is momenteel als een uitdijdende olievlek in den lande aan het herbronnen. De partij is gepokt en gemazeld in de haarvaten van dit land, in de provincies, in de steden en gemeenten. Beseffen we onze slagkracht nog? Dit tijdsgewricht vraagt om aanvallers op alle niveaus in onze partij. Met nieuw elan: laat het opzichtige vuurwerk als kiloknallers in het gezicht van de blonde Venlonaar zelf exploderen. De zelfverzekerde vlucht naar voren is ingezet. Alaaf vrienden!

Traditie. Zijn wij ons als christenen nog wel bewust vanuit welke eeuwenlange traditie wij voortkomen en waarop wij ook nu nog met trots voortbouwen? Het is juist die traditie dit dit land van koopman tot dominee gevormd heeft tot de welvarende natie die het is. Daar heeft de PVV, maar ook de SP geen enkele nuttige bijdrage aan geleverd. Men profiteert echter wel van de democratische setting van opgebouwde tradities in dit land. Geen folklore. Het ere wie ere toekomt dient in ere te worden herstelt echter en dat pleit in het voordeel van de christendemocratie en niet de PVV.

Zijn de oude volkspartijen op hun retour? De tijdsgeest laat een dergelijke voorbarige conclusie alle ruimte. Ik zeg u: laat u geen rad voor ogen draaien. Sinds gisteren is die andere oude volkspartij van weleer, de PvdA, haar voorman kwijt. Cohen was simpelweg niet de juiste persoon om op bijtende toon Wilders in de hoek te zetten waar hij hoort. Dat is jammer, de politiek is een aimabele persoonlijkheid kwijt. Doch de rede lijkt zoek in het NL van anno 2012. De tijdelijkheid ervan is echter ook zichtbaar. Het CDA kan ondertussen lessen trekken uit de voorbije ontwikkelingen. En los van de definitieve uitkomsten van het Strategisch Beraad richting het Congres in juni en ook los van het voortdurende gemis aan een eerste man of vrouw voor de partij, staat niets, maar dan ook helemaal niets het CDA in de weg in om bij herhaling de PVV op de neus te pikken wanneer ons dat te pas komt.

De christendemocratie heeft niets te verliezen met een assertievere houding van haar unieke boodschap het radikale midden te representeren. Met een beroep op de sociale cohesie van samenlevingen overstijgen wij de hijgerige symptoompolitiek van Wilders en consorten. Uiteindelijk is het een kwestie van lange adem, maar de houdbaarheidsdatum van Wilders, en ook die van Roemer zal in zicht komen! De weg daar naartoe mag offensief zijn. Het uitdragen daarvan is voorlopig aan partijkopstukken als Verhagen. Die laatste: Als ‘bijter’ op de juiste plek.

Wie kaatst, kan ontvangen.Laat Wilder de borst maar nat maken. Effe dimmen Geert! Het zal het CDA geen windeieren leggen in de peiligen. Read my lips! Actieradius tandje hoger vrinden. Waarvan acte.