Het zal u niet verbazen, maar interessant is het wel: Greenpeace scoort bijzonder hoog op de "duurzame 100" lijst van Trouw.
Deze
lijst is samengesteld door de krant om de meest invloedrijke Nederlanders op het gebied van duurzaamheid in kaart te brengen.
Leuk, zou je denken, daar is op zich niks mis mee, toch? Er zijn nogal wat politici - van die democratisch gekozen lieden - die zich actief bezig houden met duurzaamheid. Geen wonder dus dat zij behoorlijk veel invloed hebben.
Helaas komen er maar een paar volksvertegenwoordigers voor op de lijst. Wie er wel veel op voorkomen? 'Groene' bankiers, activisten, en een paar 'groene ondernemers'. Dit zijn volgens Trouw de mensen die ons natuur- en klimaatbeleid vorm geven, niet onze gekozen volksvertegenwoordiging.
De lijst doet een beetje geheimzinnig aan. Hoe komen de leden er precies op? Hoe komt het dat deze 'top 100' zo ontzettend invloedrijk zijn? Welke middelen gebruiken zij om de politiek en de samenleving op zo'n grote schaal te beinvloeden? Het blijft allemaal een beetje vaag.
Wat niet 'vaag' is is dat de eerste politicus pas op de tiende plaats komt binnen wandelen. Het gaat dan - hoe kan het ook anders - om Diederik Samsom, oud-campagneleider van Greenpeace. Op plaats vijf staat Peter Blom, de topman van
Triodos Bank. Blijkbaar hebben bankiers het zelfs voor het zeggen in de groene wereld van Gaia-aanbidders.
Zoals gezegd zit Greenpeace vuistdiep in deze top 100. Kijk bijvoorbeeld naar
Kees Kodde die op plaats 51 staat. Dit is de man achter de campagne tegen Matel (ja, van Barbie). Hij is er niet helemaal in geslaagd Matel kapot te maken, maar hij heeft dit bedrijf toch flink wat schade toegebracht. En tja, daar wordt je door de opstellers van deze lijst dus voor beloond: greenmail werkt immers.
Ook de
linksradicale Wildershater Sylvia Borren staat op de lijst. Zij is de voorzitter van Greenpeace en wordt, geloof het of niet, geroemd om haar verzet tegen de bouw van kolencentrales. Blijkbaar vinden de opstellers van deze lijst het fantastich dat Borren zich verzet tegen de nadrukkelijke wensen van de kiezers en hun vertegenwoordigers (die willen dat de bouw
wel doorgaat).
Het merkwaardige van "De Duurzame 100" is dat 90% van de mensen die er opstaan (of meer) enorm veel macht hebben, maar dat dit niet is omdat hun denkbeelden nou op zoveel steun kunnen rekenen van kiezers. Er zijn bankiers, activisten, wat oud-politici, en (behoorlijk rijke) ondernemers die de rest van de samenleving proberen te vertellen wat we wel en niet mogen doen. Het is geen wonder dat Greenpeace dus hoog scoort op deze lijst. Anders dan Trouw vind ik dat alleen juist geen complimentje waard..