Links helpt voor Mauro de trias politica om zeep

De al honderden jaren leidende theorieën van Montesquieu liggen aan gruzelementen - omdat links zo nodig één Angolees jongetje moet redden.

De één stond nog harder te schreeuwen dan de ander gisteren in het Mauro-debat. Hans Spekman, Tofik Dibi, Jesse Klaver, Ad Koppejan. Was het niet in de Kamer, dan was het wel op Twitter, of achter 'de deur aflevering twee.' Want wat was ons kabinet toch weer misdadig bezig! Ze zijn bezig om de regels uit te voeren die al zo'n dikke jaar of elf gewoon geldend beleid zijn. Het zou niet moeten kunnen!

Volgens die regels pleegt de vreemdeling Mauro Manuel het land te verlaten. Er is namelijk op basis van vastgesteld beleid geen enkel argument te vinden die het verkrijgen van een verblijfsvergunning kan rechtvaardigen. Vind ik dat? Nee, ik heb mijzelf niet met deze kwestie gepeinigd. Maar wie dit wel vinden is een hele batterij aan rechters: Mauro is namelijk een uitgeprocedeerde asielzoeker, en dat betekent in Nederland dat je jaren en jaren in rechtbanken hebt rondgezworven op zoek naar die ene rechter die zegt 'nou, vooruit.' Die waren er voor de donkere Angolees niet te vinden. Mauro moet dus terug naar zijn thuisland.

Hoe handel je in zo'n situatie als je daarmee niet tevreden bent? Simpel: niet. De rechter is een instituut wiens onafhankelijheid van grote betekenis is. Wij hebben dit instituut toevertrouwt met de onpartijdige rechtspraak, en dat betekent inderdaad ook wel eens dat een rechter een uitspraak doet waarmee je het niet eens bent. Het zij zo.

Met hoon werd er door de linkse kornuiten gereageerd toen Wilders met het malle plan kwam om rechters om de zoveel tijd te laten beoordelen door het Ministerie van Justitie en bij 'te licht straffen' de deur te wijzen. Het zou een onacceptabele inperking van onze rechtstatelijke beginselen zijn. Dat was een terechte reactie, lijkt mij.

Maar deze zelfde linkse Mauroschreeuwers willen nu de rechtstaat schaden door de politiek op de stoel van de rechter te zetten. Ik altijd maar denken dat de Kamer er was om wetgeving te maken en het beoordelen aan de rechter over te laten.  Moet een foute aanname van me zijn geweest: welnee, de Tweede Kamer anno 2011 past gewoon volstrekte willekeur toe en bespreekt bepaalde casussen wel in een plenaire vergadering, terwijl 'andere Mauro's' het zonder felle debatten en NOS-camera's moeten stellen.

Willekeur, en het overrulen van de rechter. Dat waren nu exact de zaken die Montesquieu wilde voorkomen, want het vergaren van teveel macht corrumpeert eenieder. Goede vorsten groeien uit tot volstrekte tirannen en aanvankelijk bescheiden tandartsen moorden het halve land uit. De geschiedenisboekjes puilen uit met dit soort voorbeelden. Aldus stelde de Franse geleerde zijn theorie over de 'trias politica' op: drie gescheiden machten die elkaar voortdurend in evenwicht moesten houden. Regering, rechter, en parlement. Zodoende heeft Europa de eeuwenlange barbarij achter zich kunnen laten en durven wij tegenwoordig te zeggen dat wij in een rechtstaat leven, met vrijheid van meningsuiting en democratie.

Dat zijn zeer belangrijke verworvenheden, maar voor één Angolees jongetje wilt links het riskeren dat wij weer worden teruggegooid in de wreedheid van middeleeuwse toestanden. De rechterlijke macht wordt door links als irrelevant  weggeschoven. Dit land gaat nog eens ten onder aan de schreeuwerige socialistische emopolitiek.