Wilders en de rechtsstaat
De wereld stond op zijn kop toen de PVV in juli 2010 afstevende op regeringsverantwoordelijkheid. Met veel aplomb mochten werkloze historici de opiniepaginas van sjieke avondkranten bevuilen met hun betoog dat Wilders de rechtsstaat ondermijnt omdat hij artikel 1 van de grondwet, het non-discriminatiebeginsel, wil schrappen.
Oud-rechter Willem van Bennekom werpt in zijn essay Op drijfijs een interessant licht op het begrip rechtsstaat. Die gaat namelijk over de wenselijkheid dat de burger zo nodig, met name in zijn vrijheidsrechten, bij de rechter ook tegen zijn eigen overheid bescherming moet kunnen vinden. En dus slechts indirect over het zich houden aan de wet, een definitie die velen aan het begrip hangen.
Ene Geert Wilders, mogelijk heeft u wel eens van hem gehoord, vertegenwoordigt een grote groep kiezers die niet langer het vertrouwen heeft beschermd te worden door de staat. Terwijl de buurt verloedert, staat oom agent namelijk achter een boom aan zijn bonnenquotum te werken. Natuurlijk valt er te twisten over Wilders beweegredenen om artikel 1 van de grondwet weg te tipp-exen. Wilders kruistocht tegen de islam als geloof wekt regelmatig de schijn van een kruistocht tegen moslims als gelovigen. Als hij daarin te ver doorslaat, dan is dat in strijd met het gelijkheidsbeginsel.
Maar de grote blonde leider heeft een goede reden voor het schrappen van Artikel 1. Door het artikel zou het niet mogelijk zijn om problemen te benoemen en indien nodig een gerechtvaardigd onderscheid te maken. Als dat betekent dat we onder meer homo-discriminatie niet langer accepteren van gelovigen omdat het op religieuze gronden gebaseerd is, dan ben ik voor. Het uit pragmatische overwegingen tolereren van intolerantie heeft meer met waanzinnige naïviteit dan met godsdienstvrijheid te maken.
Geert Wilders wil zijn achterban het vertrouwen in de rechtsstaat teruggeven en denkt daarvoor onder andere korte metten te moeten maken met Artikel 1. Daar is niets onrechtsstatelijks aan. In tegendeel: mocht hij erin slagen daarmee het Nederlandse veiligheidsgevoel terug te winnen, dan vaart het gezag van de rechtsstaat daar wel bij.
