'Er was teveel ontzag voor andere culturen'
'Is de multiculturele samenleving überhaupt nastrevenswaardig?', vraagt zich een filosoof in Trouw.
Het vreedzaam samenleven van verschillende culturen is een nobel streven, maar hoe pakt het multiculti-ideaal in de praktijk uit?
Een filosoof buigt zich in een opiniestuk in Trouw over het vraagstuk (h/t TRS). Enkele kerncitaten:
Het gaat al mis door de multiculturele samenleving als uitgangspunt te nemen. Problematisch aan deze benadering is de sterke oriëntatie op culturen, met hun eigen zeden en gewoontes, regels en gebruiken. De mate waarin deze tot hun recht komen, is de graadmeter voor succes.
Zo ontstond het 'doelgroepenbeleid'. Onlangs werd bekend dat Amsterdam-Oost subsidie verleent aan workshops over het Ottomaanse Rijk, rozen-uitdeelacties op de geboortedag van de profeet, cursussen hoofddoekvouwen. Deze benadering is die van de cultureel antropoloog die a priori onder de indruk is van andere culturen. Een typisch geval van sentimentaliteit, aldus de Britse cultuurcriticus Theodore Dalrymple in zijn laatste boek.
Hoe noodzakelijk is zulke 'empowerment' van culturen? Wordt de maatschappelijke vrede bedreigd als zij achterwege blijft?
(...)
Te veel ontzag voor een cultuur kan leiden tot een blinde vlek voor zaken die anders weinig moeite zouden kosten om ze krachtig af te wijzen, zoals vrouwenbesnijdenis.
