Te mooi om waar te zijn, helaas.
Het zou prachtig zijn als het werkelijk gebeurde: Griekenland uit de euro, waarschijnlijk op de voet gevolgd door de andere zwakke broeders. Zij kunnen hun zwalkende economieen weer op het juiste spoor brengen door middel van een reeks competitieve devaluaties, wij zijn verlost van de financiele zorg voor een groep economische kasplantjes en kunnen verder met een sterkere, gezonde munteenheid. Voor de voornaamste technische problemen (hoe behandel je euro-genoteerde schulden als Griekenland inderdaad teruggaat naar de drachme etc) vinden we dan vanzelf wel een oplossing. Eind goed al goed dus.
Maar dit is de Europese Unie, waar de meest voor de hand liggende oplossing helaas ook de minst waarschijnlijke uitkomst is.
De crisisbijeenkomst van vanavond zal dan ook vooral gewijd zijn aan pogingen van de Luxemburgse premier voor het leven Jean Claude Juncker om deze crisis te gebruiken voor een grote sprong voorwaarts in de richting van het federale einddoel. Griekenland gaat afgekocht worden met een bom duiten -
socialiseren van de schuld, noemen we dat - en de lidstaten gaan ja zeggen tegen overheveling van verdere zeggenschap van de hoofdsteden naar het Brusselse centrum omdat het uiteenvallen van de euro zogenaamd nog erger zou zijn. Als we niet nog harder doortrappen, valt de fiets immers om - of zoiets.
Op het moment van schrijven is het overigens onduidelijk of Nederland bij de bijeenkomst aanwezig is. Nou ja, dat is eigenlijk ook niet zo erg. Zo kunnen we alvast een beetje wennen aan de toekomstige Europese machtsverhouding -- waarin er over ons maar niet door ons besloten wordt over zaken die ons aangaan.