Kan iemand even een cursus 'Onderhandelen voor beginners' boeken voor de minister van Financien?
Vandaag is de tweede dag van de Ecofin vergadering van Europese Ministers van Financien. Gisteren stonden een paar peulenschillen op het programma - even 78 miljard overmaken naar de oerdegelijk begrotende Portugezen en een Italiaan benoemen tot president van de Europese Centrale Bank, van dat soort zaken. Vandaag begint het grote werk. Hoe immers het Europese belastingbetalende volk erop voorbereiden dat ze de aan de Grieken geleende miljarden gewoon keihard kwijt zijn? Onze minister van Financien
had wel een idee:
"[Transcript vanaf 01:58]: "Hij is dus heel voorzichtig en eigenlijk zegt hij 'Afstempelen is niet aan de orde'. Maar als de camera eenmaal uitstaat dat zegt 'ie 'Ja dat kunnen we natuurlijk niet openbaar vertellen maar we hebben het er wel degelijk over'."
Zo had hij dat waarschijnlijk ooit gelezen in het handboek politieke spin van Drs. J de Vries. Je begint met een reeks elkaar tegensprekende verklaringen. Dan ga je langzaam maar zeker toewerken naar het moment waarop je de officiele verklaring inruilt voor een volstrekt afwijkende verklaring. En als je die draai eenmaal gemaakt hebt, is de rest een fluitje van een cent. Zo worden we dus rustig voorbereid op de grote klap die ergens in de komende twaalf maanden onvermijdelijk gaat volgen.
Het is een prachtig uitgekiende mediastrategie, daar niet van. Maar het is niet echt handig om dit te laten uitlekken in dezelfde vergadering waarin je zogenaamd de Grieken
de duimschroeven probeert aan te draaien. Zodra de Grieken immers doorhebben dat wij die schulden toch wel gaan afschrijven, zal bij hen de behoefte om mee te werken aan de voorgestelde radicale bezuinigingen en privatiseringen navenant afnemen. Waarom immers geweld in de straten van Athene riskeren als je weet dat die softe Hollanders uiteindelijk toch wel door de pomp gaan?
Een weinig intelligente actie van De Jager dus. Maar goed, feitelijk maakt het allemaal al niets meer uit. Zoals het oude Chinese spreekwoord luidt: als iemand bij jou een schuld van een miljoen heeft die hij niet meer kan betalen, heeft hij een probleem. Maar als hij bij jou een schuld van 330 miljard heeft die hij niet meer kan betalen, heb jij een probleem. Die ene onhandige verspreking gaat het verschil dus echt niet meer maken.