Genderwaanzin begint steeds jonger

Jamie is 10 jaar oud en weet al 2 jaar dat hij een meisje wil worden. De rechter heeft nu besloten dat hij dat mag. Waarom is het aan de rechter om dit te beslissen en waarom zetten we geslachtsverandering in gang bij een kind van 10?

De Australische rechter oordeelde dat Jamie al mag beginnen met het proces van geslachtsverandering. Een reden hiervoor, is dat Jamie "erbij loopt als een jong [dûh!] en aantrekkelijk [?!] meisje met lang blond haar". Deze argumentatie is natuurlijk zeer willekeurig en weinig overtuigend. Maar dat had ook niet anders gekund: de argumentatie is per definitie pover - want juridisch. In mijn optiek is deze zaak een kwalijke illustratie van onze neiging om morele vraagstukken juridisch te benaderen. Als de rechter ons vertelt dat het mag, dan is het 'goed'.

Natuurlijk is niet alleen de goedkeuring van de rechter in het spel. Naast Jamie, staan ook zijn ouders, psychiaters en chirurgen achter de beslissing. Het is alleen de vraag, welk van deze personen werkelijk het welzijn van Jamie voor ogen heeft.

Want, laten we eerlijk zijn: Jamie loopt het liefst rond in een rokje. Kunnen we daaruit concluderen dat Jamie het liefst een meisje wil zijn? En sterker: kunnen we daaruit concluderen dat Jamie een ongelukkig leven zal leiden wanneer hij zijn mannelijke gestalte zou behouden?

Ik denk het niet. Ik denk dat het feit dat Jamie in een rokje loopt, grotendeels gestimuleerd wordt door zijn omgeving. Op welke manier dan ook. Zijn ouders vinden het prachtig dat ze zo'n 'bijzonder' kind hebben, op school moeten ze lachen als Jamie het meisjestoilet inloopt en de specialisten zien in Jamie een kans om zichzelf te bewijzen.

Toen ik 10 was, was ik heel graag de dochter van een miljonair geweest. Of van een boer. Ook daar had iets aan gedaan kunnen worden. Maar sommige dingen worden je meegegeven met je geboorte. Het beste wat je kunt doen voor een kind, is het helpen daarmee te leren leven.