De Chinezen en de Russen plengen krokodillentranen en zeggen het gebruik van geweld in Libië te betreuren. Zo hadden ze die VN-resolutie niet bedoeld. Allemaal show voor de bühne. Natuurlijk wisten de Chinezen en de Russen dat de Veiligheidsraad werkte aan een heel ruim te interpreteren document.
Het riedeltje dat China nu afdraait, lag volledig in de lijn der verwachtingen. Door in de V-raad niet tegen te stemmen, maar af te zien van stemming, wonnen de Chinezen een punt bij zowel het Westen als bij de Arabische Liga. Beide blokken waren voor ingrijpen in Libië. Net als China, wil ook de Arabische Liga van Khadaffi af, maar die laatste lamenteert nu wat over de interpretatie van de resolutie om haar volk niet nog verder van zich te vervreemden. China, dat de betrekkingen met de Arabische wereld warm wil houden, huilt dus mee.
Ondertussen kan China's afzien van stemming een veranderde opstelling in de internationale politiek betekenen. Het land heeft er niet eerder voor gekozen zich te onthouden van stemming bij een resolutie op humanitaire gronden. Alleen in het geval van vijandige invasies (Irak en Koeweit, 1990) of als landen zich niet houden aan internationale verdragen, zag China eerder af van stemming.