Aftrekposten een 'teruggave' noemen: het communistische denken van Jolande Sap

Volgens mevrouw Sap moet je 'blij' zijn dat je belasting kan betalen. Al betaalt ze zelf slechts 25% (inkomsten)belasting, meer plezier gunt ze zichzelf kennelijk niet. De fractievoorzitter van GroenLinks, naloper van de Communistische Partij van Nederland (CPN), maakt echter een nog veel bizarder punt in haar NRC-column, zo schrijft ze:

Knipper maar even met je ogen en lees het nog eens: volgens mevrouw Sap is het een 'cadeautje', een 'teruggave' als je door aftrekposten minder belasting hoeft te betalen.

Het is niet alleen feitelijk incorrect, maar ronduit gevaarlijk om aftrekposten gelijk te stellen met overheidsuitgaven. Aftrekposten, heffingskortingen, vrijstellingen, etc., zorgen ervoor dat je een (groter) deel van je inkomen mag behouden (mits je het besteedt op een manier die de overheid goeddunkt, uiteraard).

Aftrekposten hebben uiteraard wel een grote overeenkomst met overheidsuitgaven: ze geven politici macht, beperken keuzevrijheid, zijn (op zichzelf) slecht voor de economie als geheel, zijn doorgaans het gevolg van lobby's van belangenverenigingen, etc.

Maar om ze 'cadeautjes' of 'teruggaven' te noemen impliceert dat elke euro die je verdient primair de overheid toekomt, en dat je de staat op je blote knietjes moet danken als hij zo vrijgevig is om zijn welvaart met je te delen. Het impliceert ook dat het afschaffen van een aftrekpost geen belastingverhoging is maar een bezuiniging: het afschaffen van de hypotheekrenteaftrek wordt dan ook nu al, door links, veelal een bezuiniging genoemd. De overheid heeft dan, in hun visie, eenvoudigweg besloten om haar geld anders uit te geven.

Jolande Sap gaf tijdens haar studie cursussen marxistische economie aan huisvrouwtjes. Bij de NRC mag ze nu haar communistische prietpraat aan een groter publiek slijten.