Eerder deze week
berichtte De Dagelijkse Standaard dat GroenLinks Tweede Kamerlid Arjan El Fassed oprichter is van het extremistische
Electronic Intifada én dat hij voorheen werkzaam was
bij ICCO - de organisatie die
Electronic Intifada sinds 2007 subsidiëert. Dit nieuws werd opgepikt door verscheidene andere websites en magazines,
waaronder Elsevier.
Bij nader onderzoek blijkt dat dit niet de eerste keer is dat El Fassed betrokken is bij een (internationaal) schandaal. In 2001 schreef hij een brief aan
New York Times columnist Thomas Friedman, waarin hij Israël van apartheid beschuldigde.
What else is new, zult u denken? Dat vinden die neomarxistische lui van GroenLinks toch allemaal? Is dat nu nieuws? Nou nee. Wat deze brief wél groot nieuws maakte is dat El Fassed het
onder de naam schreef van... Nelson Mandela. Hoewel El Fassed publiekelijk niet ontkende dat hij, niet Mandela, de brief had geschreven nadat die openbaar werd, was de schade al aangericht: verscheidene Amerikaanse en Arabische media namen de brief serieus. De Apartheid-aanklacht zou steeds vaker gebruikt worden door vijanden van Israël - en dat nog met een redelijke mate van PR-succes ook.
Als je niet beter wist zou je bijna denken dat dit een bewuste strategische keuze was: een brief schrijven in naam van Nelson Mandela, vervolgens even afwachten hoe erop gereageerd wordt, als het eenmaal groot nieuws is en wereldwijd een grote impact heeft gehad zeggen dat het allemaal ironisch bedoeld was en toegeven dat jij de werkelijke auteur bent, (zodat je niet van valsheid in geschrifte beschuldigd kan worden.) Best slim - voor een extremistische GroenLinkser.
Slim, maar niet slim genoeg. Het is een ieder met zelfs maar een korreltje gezond verstand duidelijk waar El Fassed mee bezig is: het is een man met een missie. Hij is bereid alles te doen dat hij nodig acht om Israël schade te berokkenen: extremistische websites oprichten, die vervolgens laten subsidiëren door (oud-)werkgevers en nepbrieven de hele wereld rondsturen waarin Israël van de meeste vreselijke wandaden wordt beschuldigd. En vervolgens je handen in onschuld wassen met een vrolijke 'maar ik lieg toch niet?'
De enige vraag die ons nog rest is waarom El Fassed nog niet uit de partij is gezet door Femke Halsema? Hoe kan het dat deze zelfverklaarde linksliberaal El Fassed nog niet heeft gevraagd zijn zetel ter beschikking te stellen? De man heeft aanzienlijk meer op zijn kerfstok dan de PVV'er James Sharpe die, daar was iedereen het over eens, er verstandig aan deed door op te stappen nadat hij ook bij enkele schandaaltjes betrokken was. Natuurlijk zou Halsema El Fassed gewoon kunnen laten blijven, maar dan bewijst ze wel eens temeer een ontzettende hypocriet te zijn; jammeren en zeuren over Kamerleden die een dubieus verleden hebben als zij lid zijn van rechtse partijen, maar snel de andere kant op kijken als het haar eigen mensen betreft.