VS wint handelsoorlog met China

Vandaag is er in Amerika een Senaatscommissie bijeen die als belangrijkste taak heeft de wisselkoers van de yuan omhoog te krijgen. Amerika gaat importtarieven hanteren voor Chinese producten zolang Peking de wisselkoers van de yuan niet verhoogt. China denkt, ten onrechte, dat het zijn poot stijf moet houden omdat het anders Japanse toestanden tegemoet gaat. In werkelijkheid heeft China het spelletje al te lang gespeeld; de Chinese economische groei zal afremmen.

China heeft te maken met een klassiek dilemma. Er zijn twee mogelijkheden die beide leiden tot een ongewenste consequentie. Als Peking besluit toe te geven aan de Amerikaanse druk en de koers verhoogt, zal het land minder concurrerend zijn, de buitenlandse vraag afnemen en de Chinese economische groei afremmen. Mochten de Chinezen echter een mooi staaltje communisme demonstreren en halsstarrig vasthouden aan de lage koers, dan blijft de gevaarlijk groeiende berg kapitaal groeien, terwijl de Amerikaanse vraag afneemt. Ook in dit geval koelt de economie af. Door het handelsoverschot - dat natuurlijk blijft bestaan - wordt er echter in een absurd tempo in vastgoed geïnvesteerd. In die sector is een enorme bubbel aan het ontstaan. Vroeg of laat knapt de bel.

Dat klinkt bekend. Inderdaad: dit is wat er in Japan is gebeurd in de jaren negentig. Volgens Chinese economen komt dat doordat Japan destijds gedwongen werd de koers van de yen te verhogen, maar het is waarschijnlijker dat de knappende bubbel het gevolg was van de destijds kunstmatig lage yen, waardoor veel te veel kapitaal binnenstroomde. China kan dus beter toegeven aan de Amerikaanse druk, als was het maar voor haar eigen bestwil.