Stille revolutie

Nu Hare Majesteits informateur eindelijk de enig mogelijke conclusie getrokken heeft, kan onder leiding van informateur Opstelten eindelijk de laatste hand worden gelegd aan de vorming van het kabinet DDS-I. Formeel mag het CDA-congres er nog een uitspraak over doen, maar in Den Haag gaat iedereen ervan uit dat het nieuwe kabinet over twee weken bij de Majesteit op het bordes staat. De Algemene Politieke Beschouwingen zijn er zelfs speciaal een weekje voor uitgesteld, zodat ze kunnen samenvallen met (of liever gezegd: kunnen gaan in) het debat over de regeringsverklaring.

Nu is het uiteraard verstandig de huid niet te verkopen voordat de beer geschoten is en al dat soort zaken. Helemaal geklaard is de klus immers nog niet. Toch moet het wel heel raar lopen wil het nu nog fout gaan. Tijd om een korte adempauze in te gelasten en eens te bekijken wat er nu precies tot stand is gebracht. De beste analyse op dat punt komt - mirabile dictu - van het anti-Deense Trouw. Commentator Goslinga heeft de zaak eens doorgerekend en beseft nu dat we aan de vooravond staan van een heuse revolutie. Een stille revolutie, maar toch:

De vorming van dit rechtse kabinet zou inderdaad wel eens de opmaat kunnen vormen tot rechtse blokvorming. Of links kan volgen, is nog onduidelijk, maar dat maakt in feite niet uit. Zolang op rechtse de wil tot samenwerking ferm blijft, is er geen enkele reden aan te nemen dat deze coalitie niet kan uitgroeien tot een permanente samenwerking (voor zover in de politiek ooit iets permanent kan zijn, uiteraard). Als links weer wil regeren, hebben de vele kleine partijen op die vleugel uiteindelijk geen andere keus dan zelf ook tot blokvorming over te gaan.

Twee blokken die de kiezer een duidelijke keuze bieden. Het lijkt het logisch sluitstuk van het langslepende ontzuilingsproces. Of het er daadwerkelijk van gaat komen, moeten de komende weken uitwijzen.