Greenpeace lobbyt voor belastingvoordelen eigen donateur
The strongest political influence on a legislative body is exercised by special-interest groups of citizes who favor a government program that confers substantial benefits on them, while imposing small costs on a large number of their fellow citizens.
Aldus Milton en Rose Friedman in hun boek The Tyranny of the Status Quo (p. 165). Zoals wel vaker heeft Milton Friedman gelijk: de impact van pressiegroepen op overheidshandelen is niet te onderschatten. Vaak is het voordeel dat deze organisaties zelf hierbij hebben zeer opzichtig, zoals wanneer organisaties pleiten voor subsidies voor zichzelf - professionele voetbalclubs die om miljoenensubsidies bedelen bij gemeenten en provincies, bijvoorbeeld. Soms echter, lijkt een organisatie op het eerste oog geen eigenbelang te hebben bij een bepleite vorm van overheidssteun, maar ligt dit nader beschouwd genuanceerder. Bij Greenpeace, bijvoorbeeld.
Deze belangenorganisatie zet zich zoals bekend, soms op gewelddadige wijze maar altijd met overheidssteun, in voor 'het milieu'. Toen er in het verleden gepleit werd om te bezuinigen op 'milieuvriendelijke maatregelen', lag het dan ook in de lijn van de verwachtingen dat er verzet van Greenpeace zou komen. Bij het lezen van de door Greenpeace gepresenteerde 'alternatieve bezuinigingen' valt echter iets op. Behalve een rits aan 'bezuinigingen' (voor bijna de helft belastingverhogingen overigens, dit terzijde) wordt één belastingvrijstelling genoemd die coûte que coûte behouden moest worden:
Met de 4 miljard die bovenstaande maatregelen/voorstellen opleveren hoeft de bezuiniging van 500 miljoen op groene regelingen niet te worden doorgevoerd. Het gaat dan met name om de regeling voor groen sparen en beleggen en de ecobelasting op groene energie.
Goed, het invoeren van de ecobelasting wordt nog eens benadrukt, maar waarom is die 'regeling voor groen sparen en beleggen', het enige genoemde voorstel dat geen bezuiniging (of belastingverhoging) is - en dus eigenlijk überhaupt niet in het artikel thuishoort - , zo relevant?
De regeling houdt een tweetal fiscale voordelen in (een belastingvrijstelling en een heffingskorting) en heeft als doel om het lage rendement dat je als particulier ontvangt wanneer je je geld in 'groene beleggingsfondsen' stopt nog een beetje te compenseren. Het spreekt voor zich dat dit de eerlijke concurrentie tussen beleggingsfondsen verpest en bovendien de overheid belastinginkomsten kost (die het dan weer elders vandaan moet halen). Het spreekt ook voor zich welke organisaties het meest profiteren van deze regeling: de 'duurzame' banken. Oftewel: de ASN Bank en de Triodos Bank. Door deze regeling zijn deze banken, ondanks hun lage bruto rendement, interessant(er) voor klanten.
U raadt het vermoedelijk al: de twee banken zijn ook de huisbanken van Greenpeace. Wat de cirkel helemaal rond maakt is dat Greenpeace zélf, tot op de dag van vandaag, profiteert van deze regeling. Greenpeace werkt namelijk samen met de ASN Bank:
Wie nu een rekening ASN Ideaalsparen opent, steunt rechtstreeks het klimaatwerk van Greenpeace. De ASN Bank maakt, na iedere nieuw geopende rekening, 15 over aan Greenpeace voor de aanpak van klimaatverandering.
Niet alleen toont dit, opnieuw, dat Greenpeace jokt als het stelt dat het "principieel geen giften van bedrijven en geen subsidie van de overheid [accepteert]", maar bovendien blijkt dat de door Greenpeace met hand en tand verdedigde belastingvrijstelling, die met name de ASN Bank aan klanten helpt, Greenpeace vervolgens weer donaties oplevert. Kortom: Greenpeace lobbyt bij de overheid niet alleen voor 'het milieu', maar ook voor haar eigen donateur en daarmee voor het eigen financiële gewin.
